بازشناسی همخوان های خیشومی در نویز همهمه

هدف: برخی مداخلات محیطی مانند نویز همهمه می توانند درک گفتار را دچار اشکال کنند. درک درست همخوان ها پایه و اساس درک کلی گفتار است. معمولاً در محیطهایی ارتباط گفتاری برقرار می شود که چند گوینده در حال صحبت کردن هستند. 3 همخوان از همخوان های زبان فارسی را همخوان های خیشومی تشکیل می دهند که این همخوان ها در درک گفتار نقش مهمی دارند. هدف ما از این مطالعه تعیین تأثیر نویز همهمه بر امتیاز بازشناسی همخوانهای خیشومی است. روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 48 مرد و زن به نسبت برابر و با شنوایی هنجار در محدوده سنی 24-19  سال از بین نمونه های در دسترس انجام شد. پس از انجام ارزیابیهای شنوایی و گفتاری، بازشناسی همخوان های خیشومی در قالب هجای همخوان_واکه_همخوان و در حضور نویز همهمه در نسبتها ی سیگنال به نویز صفر، 5- و 10-  مورد آزمون قرار گرفت. یافته ها: با افزایش میزان نویز بازشناسی همخوان های خیشومی در ابتدای هجا کاهش یافت. بازشناسی همخوان­های خیشومی در ابتدای هجا با واکه /a/ در نسبتها ی سیگنال به نویز صفر (24/18 ± 87/5) در 5- 24/71 ± 80/2 )و در10- ( 35/66 ± 64/58 ) بود و تفاوت معناداری داشتند (0/0005>p)، اما بازشناسی این همخوان­ ها در ابتدای هجا با واکه­های/i/  ( 19/26±48/95) (0/341=p)، /e/ (33/42± 62/5) (p=0/057) ، /â/ (17/74± 47/91) (p=0/741) ،/o/ (28/69±2/30)  (p=0/082) و /u/ (17/83± 7/29) (p=0/178) در نسبتهای سیگنال به نویز ذکر شده تفاوت معناداری نداشتند. در بازشناسی همخوان­های خیشومی انتهای هجا با واکه ­های /e/(24/73± 75/00) (p=0/008)، /a/ (24/09± 64/58) (p=0/002)، /â/ (24/32± 47/39) (p=0/006)، /i/(24/54± 79/68) و /o/ (28/67± 60/93) (p<0/0005) در نسبتهای سیگنال به نویز ذکر شده تفاوت معناداری وجود داشت. همچنین بازشناسی این همخوان­ ها در ابتدای کلمه در نسبت سیگنال به نویز صفر در زنان و مردان تفاوت معناداری نشان داد (0/39=p) که امتیاز بازشناسی در زنان (23/21± 64/58)  بیشتر از مردان (24/07± 58/33)  بود. نتیجه گیری: افزایش میزان نویز، امتیاز بازشناسی همخوان های خیشومی را کاهشمی دهد. بازشناسی همخوان­های خیشومی در حضور نویز همهمه فقط در نسبت سیگنال به نویز صفر، با جنسیت رابطه دارد.